Nog steeds genietings!

De meerderheid weet het waarschijnlijk al, maar afgelopen woensdag de 24e zaten toch echt al twee maanden erop! Time flies when you’re having fun right? Nou, ja die fun is er zacht uigedrukt sowieso wel. Er is denk ik nog geen dag voorbij gegaan dat ik zonder een glimlach op mijn gezicht heb rondgelopen hier. En daar zorgen dan grotendeels de residents en staff (want ondanks de taalbarriere weten ook die echt heel goed wat humor is) voor, het zijn echt toppertjes. Maar, twee maanden dus. Wij kunnen het eigenlijk nog niet heel goed geloven. Het voelt eigenlijk alsof we er al heel lang zijn, maar aan de andere kant is het echt niet bij te houden hoe snel alles gaat. De 24e heb ik instagram en facebook ook even onderhouden met een post, waarin ik schreef: ‘Al twee maandjes thuis voelen’. Hoe gek het ook zal klinken, al helemaal aangezien het echt een andere wereld is hier, maar het voelt ook echt als een tweede thuis. Hester heeft laatst zelfs gezegd dat ik er eigenlijk zo wel tussen pas. Hier kan ik bijna geen nee op zeggen, en vrienden en family back home jullie vast ook niet. Onnozele humor, onderling flauwekullen, lachen om niks en gewoon heerlijk onbeschaamd zijn. Ik heb het natuurlijk van geen vreemde, en mam jij snapt waarschijnlijk precies wat ik hiermee bedoel, mis je me al?

Ik moest zelf echt weer even ervoor gaan zitten en rustig mijn vorige blog teruglezen. Maar ik ben zelf ook weer bij en gelukkig schrijf ik dagelijks ook iets op over gebeurtenissen van die dag. Of de drukke weken voorbij zijn? Nee, zeer zeker niet, we zijn hier gewoon in een sneltreinvaart verder gegaan. We hebben nu wel een paar weekenden echt twee dagen vrij kunnen nemen en de motor even een soort van kunnen opladen (ja een soort van, hier ga ik dalijk nog verder op in). Wat ik eerst eigenlijk even wil doen is ons (mijn) schema kort uitleggen, want ik geloof dat ik daar hier en daar alleen maar wat losse flodders over heb geschreven. Om 07.45 is het voor ons al tijd om te wandelen met de residents (ik loop samen met Anu en Bruno, een van de honden) tot 08.15 want dan is het tijd voor yoga met z’n allen tot ongeveer 09.00, hierna gaan Hes en ik in ons huisje ontbijten/ douchen en voorbereiden tot ongeveer 09.50, om 10.00 gaan we dan richting de VTC (workshopruimte) waar de resident van 09.30 tot 10.00 assembly (ochtendbespreking en national anthem) hebben. Vanaf 10.00 is het meestal ervoor zorgen dat iedereen aan het werk gaat en supervisen, soms heb ik dan ook de tijd om ondertussen reports bij te werken of andere dingen te regelen. De residents werken de ochtend dan door tot ongeveer 12.45, en om 13.00 is het tijd om te lunchen. Na de lunch is het eigenlijk voor iedereen tijd om een uurtje te rusten en slapen van 13.30 tot 14.30, als het kan doen wij dit ook. In de middag wisselen veel residents van werk, ze starten weer vanaf 14.30 tot ongeveer 16.15. Om 16.30 is het tea time (inclusief een lekkere snack!) in de diningroom of op de veranda. Wij halen dan nadat alle residents verplaatst zijn (veel hebben hier hulp bij nodig) onze thee en snack op en gaan dan richting de half 5 meeting die elke dag plaatsvind. Hier bespreken we wat er is gebeurd, belangrijke mededelingen en andere zaken van belang, een soort overdracht dus. Als we hierna nog tijd over hebben gaan we meestal nog even langs de veranda waar de residents ‘fun time’ hebben en bij elkaart zitten totdat ze gaan eten om 18.45. Badmintonnen, dansen, zingen, carrom spelen (indiaas bordspel) en gewoon ook even bij elkaar zitten. Hes en ik eten om 20.00 en nemen tot dan even de tijd om af te schakelen, vaak nog een spelletje te spelen of netflix and chill. Na het eten zitten we dan vaak nog met de residents in de dining naar hun favoriete serie te kijken en te praten met de residents die daar nog behoefte aan hebben. Rond 21.00-21.30 is het dan toch echt wel tijd voor ons om on helemaal terug te trekken in het honk, meestal halen we de 11 uur niet en liggen we al te knorren. Dit is eigenlijk de algemene daginvulling en op verschillende dagen hebben we dan nog specifieke taken. Op dinsdagochtend hebben we samen counseling met Ekra, dinsdagmiddag engels les aan een groep van 6 residents, woensdagmiddag heb ik counseling gesprek met Pooja, donderdag om 2 uur geven we meestal een workshop en hierna heb ik counseling gesprek met Payal, vrijdagmiddag bakken we cake met twee residents en ergens tussen de algemene routine en de taken door proberen we alles op papier bij te houden. We zijn bezig met het schrijven van een handleiding voor vrijwilligers, waarin meer gedetailleerd staat beschreven (per onderwerp) hoe het werkt op Umang. We hebben zelf gemerkt dat we enorm veel geluk hebben gehad dat er hier andere vrijwilligers waren die ons alles konden uitleggen. Dus voor de vrijwilligers die dat geluk niet hebben leek het ons wel zo prettig een handleiding over het dagelijks leven op Umang te kunnen lezen. Ook zijn we bezig met het opstellen van protocollen betreft bepaalde noodsituaties (denk aan de situatie waar ik in mijn vorige blog over heb geschreven) en case studies van de residents gedetailleerder op papier uitwerken. Naast dit werken we ook alle counseling gesprekken uit per gesprek en houden we een receptenboekje bij met al het lekkers dat we hier maken!

Nu kom ik even terug op het ‘soort van opladen’ waar ik het eerder over had. Met Hes samen ben ik natuurlijk tijdens onze vrije tijd ook bezig met het uitstippelen van wat nog komen gaat. 19 Februari is onze laatste dag en vertrekken we richting Mumbai waar we dan weer twee dagen bij Marijke (de vrijwilligers mama uit Nederland) gaan logeren.We blijven dan tot 25 februari nog in Mumbai en gaan dan richting het noorden, naar Varanasi waar we tot en met 2 maar zullen blijven. 1 En 2 maart wordt er in India het Holi festival gevierd (ja dat festival met al die kleuren, we zullen oude kleren aantrekken) en dit willen we natuurlijk echt niet missen. 3 Maart reizen we dan met de trein en bus via Gorakhpur door naar Nepal waar we dan uit eindelijk op 4 maart de nepalese over hopen te lopen. Ja echt lopen, we worden waarschijnlijk voor de indiase grens gedropt met de bus en gaan dan lopend de grensen over (hier zijn we zelf ook nog wel benieuwd naar). We blijven in Nepal tot 1 april, dan vliegen we naar Kuala Lumpur in Maleisie, waar we tot de 25e samen blijven. En dan nog extra nieuws; ik heb besloten nog door te reizen naar Sri Lanka, helaas wel zonder Hes mijn partner in spe. Hester vertrekt de 25e richting Amsterdam, en ik richting Colombo. 14 Mei kom ik dan eindelijk (voor jullie) weer terug naar ons kikkerlandje, waarmee ik hopelijk alle kou heb overgeslagen. Ik denk dat ik, zodra we zelf een duidelijkere planning hebben voor Nepal en Maleisie, dit nog wel in een blog ga zetten! To be continued . Heel kort nog wat uitstapjes van de afgelopen tijd: we proberen elke week een wandeling ergens naartoe te maken, laatst zijn we 6/7 km de andere kant opgelopen. Uit eindelijk zijn we gelukkig gestrand bij een verstopte lunchroom in het dorpje Kashele, heerlie genoten van een Chai tea en Lassi (traditionele yoghurtdrank) en vooral weer veel aangestaard. Fruit halen op de markt is ook een wandeling van ongeveer 1,5 dus die pakken we ook wekelijks mee (en als het te warm is om te lopen is er altijd de riksja nog die ons voor 20 cent heen en terug breng). Twee weekenden terug heeft een van de care takers ons op sleeptouw meegenomen in Karjat. Hele ochtend rondgelopen met haar en haar zoon, genietings! Hier heb ik ook voor 50 cent twee nieuwe gaatjes laten schieten. Niet zoals in Nederland in een juwelierszaak, maar voor de juwelierszaak op straat. Binnen 1 minuut gepiept en geen last van bloemkooltjes gehad, ja mam ik heb de sterilon gebruikt!

Als laatste wil ik eigenlijk nog eventjes op een rijtje zetten waar tot nu toe het uitbestede sponsorgeld naartoe is gegaan. Het vliegt er namelijk goed doorheen!
- We hebben voor het grote deel van de dieren (honden, katten) de benodigde vaccinaties en medicijnen gesponsord. Denk aan ontworming en, heel belangrijk, de rabies vaccinatie.
- Voor de honden hebben we nog diverse spullen gehaald zoals speeltjes, botten om op te knabbelen, e.a. We merken gewoon dat de honden heel belangrijk zijn voor veel residents en ze hier graag goed voor zorgen. Ze krijgen sowieso goed te eten, en deze extra’s zorgen ervoor dat ze nog meer contact kunnen leggen met de honden, ook op een andere manier.
- Aangezien we elke vrijdag bakken en ook regelmatig koken, slaan we zo nu en dan spullen hiervoor in. Nieuwe bakvormen en tools, en verschillende soorten ingredienten. Dit raakt natuurlijk snel op wanneer je voor ongeveer 30 man iets moet maken, dus moet zeer regelmatig weer aangevuld worden.
- Twee weken geleden hebben we een groot deel van de douche borsteld met handvaten besteld, en ze zijn binnen! Volgende week gaan we een kleine workshop geven over het gebruik en dan kunnen de care takers ermee aan de slag.
- De matrassen worden deze week besteld, een aantal zal bestaan uit speciale orthopedische matrassen. Samen met sponsorgeld van andere vrijwilligers is het mogelijk dit te realiseren. Het begint natuurlijk allemaal bij een goede nachtrust, vooral voor deze doelgroep.
- De residents krijgen elke dag fruit, herbal tea e.d., maar een extra boost kan geen kwaad toch? Via amazon hebben we daarom ook een juicer besteld die deze week binnen is gekomen. Samen met Savitri en een van de residents gaan we wat recepten uitproberen en opschrijven, zodat ze elke week smoothies en juices kunnen maken met vers fruit en verse groenten!
- Thuis heb ik al voorwerk verricht met een deel van het sponsorgeld dat ik toen al ontvangen had. Hier heb ik zoveel mogelijk spullen van gehaald waarvan ik dacht dat ze daar hier echt iets aan zouden hebben maar ook sieraden, sportspullen (badminton, voetbal), knutselspullen etc. Dit is uit eindelijk een tas geworden van bijna 20 KG!

Dan is toch echt het einde in zicht, denk ik. Ik wil natuurlijk echt oprecht weer alle mensen die gesponsord hebben enorm bedanken, zonder jullie had ik dit allemaal echt niet kunnen doen. En ze waarderen het echt enorm, belangrijker nog ze hebben er veel plezier van! Jullie gulheid komt goed terecht en wordt met veel liefde uitbesteed en ontvangen. We hebben nog een aantal dingetjes op de planning staan, dus sponsoren kan nog eventjes. Neem wel even contact met me op! Ik hoop dat iedereen thuis het goed heeft en een beetje kan meegenieten van het heerlijke leven hier op Umang. En hopelijk missen jullie me inmiddels toch een beetje..

Heel veel liefde, knuffels en groetjes van loempia!